Szczepienie to jedyna skuteczna metoda zapobiegająca chorobom wirusowym, które charakteryzują się wysoką śmiertelnością i niską skutecznością leczenia.
Króliki należy szczepić regularnie co 6 lub 12 miesięcy w zależności od rodzaju podanej szczepionki. Na rynku dostępne są szczepionki skojarzone działające przeciwko dwóm chorobom. Szczepienie powinno poprzedzać badanie kliniczne potwierdzające, że królik jest zdrowy oraz badanie bobków na obecność pasożytów/odrobaczanie, ponieważ należy szczepić wyłącznie zdrowe zwierzęta. Mitem jest to, że królik, który nie wychodzi z domu nie jest narażony na choroby. Wirusy można przynieść do domu również pod butami i na ubraniach. 

Myksomatoza – wirusowa zakaźna choroba królików. Najczęstsze objawy wskazujące, że doszło do zarażenia wirusem to charakterystyczny obrzęk/guzy powiek, nosa, uszu, okolic odbytu, trudności z oddychaniem, gorączka. Leczenie jest długie i kosztowne, obciążone dużym ryzykiem niepowodzenia. Choroba jest przenoszona przez owady krwiopijne, np. komary, oraz przez bezpośredni kontakt z chorym królikiem.

Wirusowa krwotoczna choroba królików RHD – nazywana pomorem króliczym. Jedna z najgroźniejszych chorób królików cechująca się wysoką śmiertelnością. Nie ma opracowanego sposobu leczenia pomoru poza leczeniem objawów, które występują gwałtownie i postępują bardzo szybko. Do najczęstszych objawów wskazujących na pomór zaliczamy krwisty lub pieniący się wypływ z nosa, pyszczka, narządów rodnych, duszność, skurcze mięśni, krwotoki wewnętrzne. Chorobę przenoszą owady krwiopijne, ptaki, wirus możemy przenieść nawet na sobie, na ubraniach lub butach. Chore zwierzęta najczęściej poddawane są eutanazji, a ich zwłoki utylizowane.

Wirusowa krwotoczna choroba królików RHD typu 2 – RHD2 to zmutowany wirus pomoru typu 1 (RHD), na który szczepienie podstawowe nie działa. Wirus jest stosunkowo nowy, w Polsce potwierdzono badaniami do tej pory kilka przypadków (w Warszawie, Krakowie, Gdańsku). RHD2 w Polsce jest faktem, a szczepienie jest jedyną, skuteczną formą profilaktyki, chroniącą przed chorobą. RHD2 potwierdza się wykonując pośmiertne badanie laboratoryjne, koszty takiego badania ponosi opiekun i niestety bardzo wielu z nich nie decyduje się na wykonanie sekcji zwłok oraz badań dodatkowych.
Co gorsza! Nadal wiele osób zakopuje martwe zwierzęta w ogródkach, czy w lasach, pomimo tego, że jest to zabronione prawem ! Zakopane w ziemi zwłoki są pożywką dla owadów i zwierząt, które mogą rozgrzebać ziemię i rozprzestrzeniają chorobę dalej.